Kloster Wendhusen

Saksonya-Anhalt eyaletindeki tarihi kent merkezi Thale 'de bulunan Wendhusen Manastırı, halen eyalette ayakta kalan en eski manastır olarak kabul edilmekte olup Harz Dağları'ndaki Romanesk Yol üzerinde bir duraktır. Bugün özellikle etkileyici batı kulesiyle öne çıkan binanın bazı bölümleri hala Karolenj döneminden kalmadır. Yüzyıllar boyunca manastır sadece çok sayıda değişiklik, devrilme ve hatta yağmalanma yaşamakla kalmamış, daha sonra bir şövalye malikanesine bile dönüştürülmüştür. Harz bölgesinin tarihine ilgi duyanlar için Wendhusen Manastırı mutlaka görülmesi gereken bir yerdir.

Kuruluşundan Harz Dağları'ndaki önemli bir manastıra

Kont Hessi'nin kızı Gisela tarafından 825 yılında kurulan manastırın köklerinin Charlemagne dönemine kadar uzandığını göstermektedir. Ne de olsa, Hessi'ye boyun eğdirdikten sonra Eastphalia bölgesi üzerinde kontluk görevini veren oydu. İlham ve destek, o zamanlar imparatorluk topraklarında türünün en önemli kurumlarından biri olan Herford imparatorluk manastırından alınmıştır.

Manastırla her zaman yakından bağlantılı olan yüksek soyluların etkisiyle manastır hızla önem kazanmış ve sonraki yıllarda diğer şeylerin yanı sıra Quedlinburg imparatorluk manastırının kuruluşunda yer almıştır. Ancak Wendhusen genel olarak bağımsızlığını korudu ve bir kolej kilisesi inşa etmeye ve araziyi art arda genişletmeye başladı. Bugün hala sitenin görüntüsünü karakterize eden konut kulesi, 12. yüzyılda başlayan bazen zor zamanlardaki bir metanete de tanıklık etmektedir. Manastır, 1180 gibi erken bir tarihte, Frederick Barbarossa ile Aslan Henry arasındaki çatışmalar sırasında ilk kez yağmalanmış ve harap olmuştur. Ancak daha sonra çok hızlı bir şekilde yeniden inşa edilmiştir.

Köylü Savaşları'nın sona ermesi ve bir şövalye malikanesine dönüşmesi

Manastırın önemi 13. yüzyılın başından itibaren azalmış olsa da, hala bölgedeki en önemli kadın manastırlarından biriydi. Takip eden 350 yıl içinde tam olarak ne olduğu artık bilinmemektedir. Ancak kesin olan bir şey varsa, o da manastırın da diğerleri gibi 1525 yılında Köylü Savaşları'nın kurbanı olduğudur. Ayaklanmalar sırasında manastır yağmalanmış ve sonunda ateşe verilmiş ve bir daha asla toparlanamamıştır. Sonraki yıllarda, arazinin büyük bir kısmı bakımsız kaldı ve kalıntılar bazen inşaat malzemesi kaynağı olarak kullanıldı.

Sonraki yıllarda sık sık mülkiyet değişiklikleri yaşanmıştır. Manastırın 1540 yılında Reformasyon sırasında laikleştirilmesinin ardından, arazi önce von Weddelsdorff ve von Watzdorff ailelerine geçmiş, ardından da Lorenz Steube'nin mülkiyetine geçmiştir. Eski manastırın yanında yer alan malikane, yüzyıllar boyunca mal sahibi ailelerin mali darboğazlardan defalarca etkilenmesi sonucu geliştirilmiştir. Bu şekilde tüm mülk nihayet 19. yüzyılın başında von dem Bussche-Streithorst ailesinin eline geçmiş ve 1945 yılında kamulaştırılana kadar da bu ailenin elinde kalmıştır.

Günümüzde manastır arazisi ve malikane

Manastırın kalıntıları ve bitişiğindeki malikâne günümüzde de bölgenin en güzel ve ilginç manzaraları arasında yer almaktadır. Son 30 yılda yapılan kazılar, eski manastırın, yüzyıllar boyunca malikâneyi inşa etmek için kaldırılan eski kolej kilisesinin temel duvarları gibi çeşitli kalıntılarını ortaya çıkarmıştır. Bugün, arazide "yaşayan tarih" ruhuna uygun kalıcı bir sergi yer alıyor. Ziyaretçiler sadece rahibelerin o günlerde nasıl yaşadıklarına dair bir fikir edinmekle kalmıyor, aynı zamanda hala batı kanadının bir parçası olarak korunan etkileyici konut kulesini de inceleyebiliyor. Malikaneye kesintisiz geçiş, bölgenin tarihinin daha sonraki bölümüne doğrudan bir bakışa da izin veriyor.