Sandsteinhöhlen

In het district Harz in Saksen-Anhalt ligt een bijzonder mystieke plek. Een wit veld ter grootte van een voetbalveld strekt zich uit tussen dennenbossen. Imposante stenen zandrotsen rijzen op tussen het fijne zand. De grote stenen zandgrotten nodigen uit tot verwondering, verkenning en rust. De perfecte plek voor een wandeling. Wilt u meer weten over deze magische plek? Dan hebben wij de juiste informatie voor u.

Een natuurlijke speeltuin in de zandsteengrotten van Heer

In het noorden van Blankenburg (Harz) strekt zich een bijzonder cultuurlandschap uit, de Heers. Midden in het dennenbos zijn de legendarische zandsteengrotten te bewonderen, die zich uitstrekken over een oppervlakte ter grootte van een voetbalveld. Ze bieden grote en kleine ontdekkingsreizigers en klimmers een enorme natuurlijke avonturenspeeltuin. Terwijl de kleintjes een enorme zandbak hebben om in te graven, kunnen de grotere kinderen en volwassenen de rotsen en de grotten verkennen. Een magische plek die de harten van kinderen en volwassenen sneller doet kloppen.

Deze rotsen met het aangrenzende dennenbos zijn aangewezen als beschermde biotoop en zijn en vallen onder de hoogste Europese beschermingsstatus NATURA 2000, wat betekent dat paden hier niet zijn toegestaan.

De zandsteengrotten in het verleden

Een met zand bedekte open plek in het bos, grote rotsgrotten, en in het midden van dit alles staat de Dedingstein eenzaam en alleen. Wat was het doel van deze plek in het verleden? Aangenomen wordt dat de Germanen hier in voorchristelijke tijden bijeenkwamen voor rituele bijeenkomsten. De "Ding" of "Ding" was de naam voor de hof- of volksvergaderingen van de Germanen. Wat de naam Dedingstein zou kunnen verklaren. In de Middeleeuwen werd kwartszand gewonnen als schuurzand, het zogenaamde Stubensand. Het fijne zand werd gebruikt voor het schoonmaken en schuren van houten vloeren en als grind.

Wandelroutes naar de zandsteengrotten in het Harzgebergte

Deze plek is een must voor elke wandelliefhebber. De wandelroutes voeren u door dennenbossen, naar de zandsteengrotten, die door het witte, fijnkorrelige zand een zeker Oostzeegevoel geven, en naar bezienswaardigheden als kasteel Regenstein en de Regensteiner molen. De wandelpaden zijn bewegwijzerd. Vanwege de beschermde status, die dicht bij die van een natuurreservaat ligt, is het niet toegestaan de paden te verlaten om het behoud van flora en fauna te waarborgen.

Vesting Regenstein

Een van de bijzondere bezienswaardigheden, niet ver van de zandsteengrotten, is de vesting Regenstein. De indrukwekkende vesting met in steen gehouwen kamers was een belangrijk en versterkt burchtcomplex. De hoogte was een voordeel voor de verdediging. In de vroege middeleeuwen liep een militaire weg langs het noorden. Hier komt vermoedelijk de naam van het gebied Heers vandaan. De eerste vermeldingen van het kasteel dateren van 1162. Het kasteel overleefde eeuwenlang. In 1671 bouwden de Pruisen het kasteel om tot een vesting. In 1736 werd het kasteel zwaar beschadigd door een blikseminslag. Deze trof de kruittoren.

Tussendoor ging het kasteel in 1757 over naar de Fransen. Ongeveer een jaar later maakten de Pruisen het door hen heroverde fort onbruikbaar door het kruitmagazijn op te blazen. Vandaag blijven alleen nog ruïnes over van de middeleeuwse rotsvesting. In het oosten is duidelijk het witte zand van de grote zandsteengrotten tussen de pijnbomen te zien. Vanaf 1671 beschikte het kasteel over een waterput die met meer dan 197 meter een van de diepste ter wereld was. Helaas werd hij gesloopt. Bezoekers gooiden stenen en zand in de put. In 1855 was de diepte nog maar ongeveer 18 meter. In 1885 was hij volledig begraven.

De Regenstein molen

Ten zuidwesten van de kleine zandsteengrotten, in het bosgebied van Heers, staat de Regenstein molen, die door waterkracht werd aangedreven. Hij ligt op een steile rotswand en werd gebruikt als maal- en oliemolen. In 1785 werden de gebouwen van de molen op bevel van de "oude Fritz" opgeblazen en raakten in de vergetelheid. Aan het eind van de 20e eeuw werden de ruïnes van de molen door onderzoekers blootgelegd. De waterraderen en de gracht werden gerestaureerd. De twee grote, houten waterraderen zijn de meest prominente kenmerken van het voormalige molencomplex en werden al in 2013/2014 vernieuwd. Ze hebben een diameter van 4-5 meter.

Zoals u ziet is een uitstapje naar de zandsteengrotten in het Harzgebergte de moeite waard. Een kleine reis naar het verleden en naar een wonderlijke wereld van avontuur. Te midden van bos, strand zonder zee en de indrukwekkende ruïnes en zandgrotten, kunt u een enorm gebied in het Harz gebergte verkennen en verwonderen. Wanneer wandelt u naar de zandsteengrotten?