Schloss Beyernaumburg

Zamek Beyernaumburg, zbudowany w IX wieku pod nazwą "Castellum Nivanburg", a w 979 r. jako "Civitas et Castellum Niwanburch" (Obywatelstwo i zamek Niwanburch), był pierwotnie uważany za zamek cesarski. Bardzo stary zamek jest po raz pierwszy wspomniany w rejestrze dziesięciny Hersfeld około 854 roku, i ponownie w dokumentach od 880 do 1889 roku pod nazwą "Nuenburc" lub "Niumburc". lub "Niumburc".

Na początku XII wieku cesarz Heinrich V. w lenno bawarskiego hrabiego Wichmanna von Gleuß-Seeburg. Ten z kolei przekazał posiadłość arcybiskupstwu magdeburskiemu poprzez darowizny pod koniec XII wieku. pod koniec XII wieku. Kolejnymi właścicielami byli panowie z Querfurt.

Nomen est Omen

Późniejsze nazewnictwo zostało wyjaśnione przez Hrabia Wichmann von Gleuss, urodzony szlachcic z Seeburga, pochodzący z rodziny z rodziny szlacheckiej Querfurt, otrzymał od swojej matki, hrabiny Hrabina Gleuss, otrzymała hrabstwo Gleuss w Bawarii. W ten sposób stał się odtąd nazywany przez wszystkich "Bawarczykiem". Kiedy zamek "Nuenburc" został mu przekazany jako lenno jako lenno, stając się tym samym nowym zamkiem Bawarczyków, późniejsza nazwa narodziła się nazwa "Beyernaumburg". Niemniej jednak, nowa nazwa zamek można było lepiej odróżnić od podobnie nazwanych zamków, takich jak Naumburg, Neuenburg czy Nienburg.

Częściowo zachowany zamek na wzgórzu, który jest wpisany na listę zabytków Zamek znajduje się za zamkiem Beyernaumburg w wiosce o tej samej nazwie, a dzielnicy miasta Allstedt w powiecie Mansfeld-Südharz. Początkowo był zamkiem cesarskim, później stał się zamkiem hrabiowskim, a od 1815 r. służył jako dwór. dwór. Budynek bramny został po raz pierwszy zbudowany w XVI wieku, ale od 1815 roku zamek był tylko dworem. Zamek, który stoi dziś na terenie zamku neogotycki został odbudowany po zburzeniu zamku w 1865 roku. został zburzony w 1865 roku. Zachowała się 30-metrowa wieża przedzamcza. Park nowego zamku powstał w XIX wieku. W latach 1946-2001 należał do gminy Beyernaumburg, a w 2001 r. stał się własnością prywatną. w 2001 roku.

Kolejnymi właścicielami od około 1430 do 1653 roku byli panowie der Asseburg, a od 1653 do 1945 r. gałąź niemieckiej rodziny szlacheckiej Bülow, która do dziś jest reprezentowana na całym świecie. Hrabiowie należący do Meklemburgii hrabiowie, baronowie i lordowie należący do szlachty meklemburskiej tworzyli różne gałęzie rodu różne gałęzie rodu. Znany i pamiętany przez wielu jest z pewnością Bernhard-Viktor Christoph Carl von Bülow (1923-2011), znany jako Vicco von Bülow, pseudonim sceniczny: Loriot.

Zamek i park można zwiedzać bezpłatnie. Wycieczka do okolicy, zwłaszcza do licznych sadów, są zalecane. Z Beyernaumburg prowadzą piękne ścieżki rowerowe do Klosterrode, Blankenheim i Emseloh.

Wyposażenie :

Parking dla gości